Fair Fashion

Iedereen heeft kleding nodig. De kledingindustrie is één van de grootste industrieën ter wereld. Maar hoeveel is er over bekend? De NonFiction Photo Exhibition verkent dit jaar Fair Fashion, de kledingindustrie en de manieren om de impact ervan op de wereld te verbeteren. De NonFiction Photo Exhibition duikt diep in de wereld van mode en de effecten ervan op de mensen en plaatsen in deze wereld.

door Bill Derrah

Het wordt steeds duidelijker, tussen sociale ongelijkheden, milieuschade en gewone verspilling, dat de huidige mode-industrie niet alles is wat het zou kunnen zijn. Enter Fair Fashion – een losse term voor een beweging van individuen, bedrijven en stijlen die werken om de problemen van de kledingindustrie op te lossen. Hoe werkt het?

Curator van de tentoonstelling en oprichter van NonFiction Photo Andrea Hooymans heeft van het onderzoek geleerd. “Ik ben niet zo optimistisch over recycling als toen ik aan deze tentoonstelling begon te werken… Veel mensen denken dat als je recyclet, je ermee klaar bent; je je deel hebt gedaan. Maar eigenlijk is dat niet waar, het is erg misleidend.” Ze merkt verschillende gevallen op waarin gerecyclede kleding in armere landen als brandstof voor warmte gebruikt wordt, een enorme verspilling van middelen voor weinig verwarmingswaarde en met negatieve consequenties voor het milieu. Ook worden veel kledingstukken op zo’n complexe manier in elkaar gezet, dat het onmogelijk is om ze te recyclen.

“Ik denk dat veel mensen zich niet realiseren dat de kledingindustrie één van de grootste waterverbruikers ter wereld is.” Tussen deze en andere inzichten ontdekte ze dat de algemene kennis niet helemaal klopte. “Ik realiseerde me dat het meer te maken heeft met de fout van het ontwerp in de mode. Het zijn niet echt de consumenten die het probleem veroorzaken – hoewel het waar is dat we ‘stemmen’ met het geld dat we uitgeven – maar de oplossing zoeken aan de kant van de consument is als dweilen met de kraan open. De oplossing zit meer in manier waarop kleding wordt ontworpen.”

In overeenstemming met de morele oriëntatie van NonFiction Photo, hoopt ze dat het publiek “iets nieuws leert, geïnspireerd raakt en de manier waarop ze naar mode kijkt, heroverweegt”. Praktisch advies inbegrepen: de tentoonstelling bevat een praktisch gedeelte met bruikbare middelen om het publiek te helpen. Van kleine dingen zoals waar in de stad Groningen je eerlijker kleding kunnen kopen, tot lifestyle-tips zodat je kleding langer goed kunt houden, de tentoonstelling heeft blijvende kracht. “Ik zou graag willen dat mensen zich realiseren dat mode geen hobby mag zijn. Het is echt niet meer van deze tijd en past niet bij de dingen die we weten over wat er in de wereld gebeurt. Het is makkelijker en goedkoper om eerlijk te winkelen dan je zou denken… Ik hoop mensen een beetje bewuster en reflectiever te maken over wat ze doen.”

Ontwerper en bouwmeester Dries Verbeke (Driever) zegt dat de ervaring bij het maken van deze tentoonstelling is, alsof je in een band zit, waar iedereen zijn eigen ideeën heeft rond een gedeeld onderwerp, waardoor ieders ervaring wordt verrijkt. Hij hoopt dat door deze en soortgelijke tentoonstellingen progressief protest, in lijn met Extinction Rebellion, levend en effectief blijft. “De problemen liggen altijd recht onder onze neus vanwege dergelijke organisaties… Ik hoop op echte actie, dat er politieke actie zal komen. We kunnen er natuurlijk alleen maar het beste van hopen, maar door echte acties, zoals het bouwen van een tentoonstelling als deze, kunnen we ervoor zorgen dat deze problemen in ieder geval door mensen worden gezien.”

Productie- en modeontwerper Grystje-Suze Abma is Speciaal voor de Fair Fashion Exhibition het team komen versterken: “Ik heb geprobeerd de problematiek van eerlijke mode zo positief mogelijk in te kaderen. Dus niet te kritisch zijn over alles wat we fout doen, maar focussen op ‘wat doe ik al?’ of ‘wat voor dingen kan ik doen om de situatie te verbeteren?’. En ook om een positiever bewustzijn te creëren, en er tips en meer plezier aan toe te voegen.” Ze hoopt dat het publiek “gemakkelijke, praktische tips krijgt en het besef om ze in het dagelijks leven te implementeren.”